Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2006

35+1=35 δις ευχομαι!

  • ειμαι ευτυχισμενη που
    1.ειμαι ακομα εδω κι αυτο το χρονο,come rain or come shine

    2.εχω ανθρωπους που με αγαπανε αποδεδειγμενα οπως και να ειμαι
    3.αγαπω τον Α. και με αγαπαει κι αυτος
    4.καθε μερα ξυπναω στο κρεββατακι μου διπλα στην αγαπη μου
    5.εχω μανουλα το λατρεμενο μου Σου, δυνατο και ανικητο
    6.ειμαι εγω κι οχι καμια ξυνη καριολα
    7.υπαρχει η τεχνη και η σοκολατα
    8.γελαμε μεχρι δακρυων
    9.μιλαμε στα τηλεφωνα ατελειωτα
    10.καθε μερα εχουμε καινουρια θεματα κι εξελιξεις
    11.το μπλε αυτοκινητο μου τρεχει τρεχει και ποτε δε σταματαει
    12.το μυαλο μου και το ματι μου κοβει
    13.καμια φορα αμα δεν την πω την κακια μου θα σκασω
    14.παιρνω ρισκα, τρεμει το φυλλοκαρδι μου και την βγαζω καθαρη
    15.θυμαμαι με καθε λεπτομερεια
    16.ξεχνω για παντα
    17.πεφτω με τα μουτρα στο φαι
    18.αγοραζω με μανια βιβλια μαγειρικης
    19.συλλεγω με ευλαβεια διαιτες απο ολο τον κοσμο
    20.υπαρχει ο Harry Potter
    21.μια μερα θα χτυπησει το τηλεφωνο μου και θα ειναι ο Brad Pitt
    22.εχω αφησει ενα ζευγαρι Alain Mikli στην Croisette
    23.περπατησα στο λιμανι και την αποβαθρα της Ταγγερης
    24.η Πωλινιτσα με αγαπαει παθολογικα και καθεται να τη πατησω
    25.αν κοιταξω λοξα βλεπω το εισιτηριο μου για Λονδινο
    26.μπορω παντα να τρεξω πισω απο τον Γ. και να φαω τα μουτρα μου
    27.με αγαπω just the way I am
    28.καμια μερα τα βιβλια θα με καταπιουν
    29.τα χερια μου ειναι παιδικα-δυνατα τετραγωνα χοντροκομμενα
    30.ο,τι εχω ειναι αληθινο και δικο μου
    31.ειμαστε ραγιαδες και αγαπιομαστε μοναχοι μας
    32.εχω τοσα κι αλλα τοσα και χιλιαδες αλλα τοσα
    33.κλαιω στα καλα καθουμενα ετσι για κατι που δε λεγεται αλλα ειναι εκει παντα
    34.τσακιζω σαν κλαδακι και δεν σπαω
    35.παλι απο την αρχη ξεκινω, μπορω και ξαναρχιζω
    +1.αγαπω, αγαπω βαθια αληθινα ολοκληρωτικα
    με ολο μου το σωμα και την ψυχη.

Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2006

Reality baby, hardcore!




Νομιζεις οτι τα'χεις δει ολα μωρο μου.
Οχι.
Το καλυτερο παιχνιδι ειναι πισω απο τις καμερες.
Και ειναι hardcore.
Η βαρδια ξεκιναει χαρουμενα και το ομαδικο πνευμα βασιλευει.
Αμα κανετε καποιο λαθος, θα σας δωσω στεγνα λεει ο τυπος που παιρνει οσα ολοι οι αλλοι 8 μαζι.
Τρια ΖΗΤΩ για την ομαδα.
Η ξινη ειναι διπλα ξινη και ζηταει επιμονα να παει καποιος να της φερει σοκολατα ενω καιγεται ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ο κωλος μας.
Φαι και νερο αφαντα.
Ξερουν πολυ καλα γιατι.
Πρωτος ο Donald Trump το συνελαβε.
Για να μας βγει το βασικο μας ενστικτο.
Να φαμε ο ενας τον αλλο ζωντανο.
100 ατομα σε τριαντα τετραγωνικα καπνιζουν επι δεκαωρου NON STOP!
Ενταξει δε σπαμε και πετρες!
Απλως τρωμε ο ενας το συκωτι του αλλου, seignant...
Με το αιμα...
Και τα εντερα...



Κοκορετσακι!

Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2006

Αυτη η μονη λεξη



Πες μου μια λεξη
αυτη τη μονη λεξη
σε λιγο πια θα φεξει
θα'ρθει η χλωμη αυγη

Νυχτα ασημενια

κι η καθε μου η εννοια
σ'αποχή μεταξενια
απο ξανθα μαλλια

Ο ουρανος,
ο μεγαλος ουρανος
ειναι ακομα σκοτεινος
και η νυχτα κυλα.


Κι εκει ψηλα
ειναι ενα αστρο
που δειλά
μοναχό φεγγοβολα
και μας χαμογελά

Κοντευει εξι
ας πουμε αυτη τη λεξη
που'χει στα χειλη μπλεξει
και δεν τολμα να βγει

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2006

Εχουμε και λεμε ...

Λοιπον για να πω την αληθεια, την βαριεμαι την κουζινα.
Η μαλλον την αγαπώ τοσο όσο μπορει να αγαπησει κανεις ενα χομπυ.
Ωραιο, συναρπαστικο, χορταστικο και γεματο χαρες, αλλα basta cosi!
Εγω αγαπω τις λεξεις, τα λογια , τις εικονες, τις ιστοριες και τους ρολους.
Αυτο ειναι το παθος μου και το επαγγελμα μου.
Μπορει να εχω γραψει και δημιουργησει ιστοριες με μαγειρες, με ερωτες, ιντριγκες και μαγειρεματα παντος είδους αλλα ουφ βερεθηκα οικτρα να περιγραφω και να απαριθμω στεγνα, υλικα και οδηγιες για να μαγειρεψεις.
Αλλωστε ειναι κάτι στο οποιο δεν πιστευω.
Κι εγω διαβαζω και συνταγες και οδηγιες.
Στο τελος βαζω τα υλικα στην σειρα και ο θεος βοηθος, καμια φορα ουτε καν ολα τα υλικα οσα βρω και οσα ανακαλυψω.
Κι αυτο να κανετε κι εσεις και το θαυμα μπορει να προκυψει απο εκει που δεν το περιμενεις.

Ετσι λοιπον επιστρεφω στις λατρεμενες εικονες , λογια , λεξεις και ονειροφαντασιες.
Εχουμε και λεμε

Ο Λενυ εχει μωρο. Κοιμουνται αγκαλια.

Η Εριν αρραβωνιαστηκε. Τον Κεφαλα με τα τεραστια αυτια.

Η Ξανθια μπορει να εγινε Προεδρος της PLus.

O Σακης θα βγει με υποβρυχιο.

Η Λετι γνωρισε το παιδι του Αλεξ.

Ο Σιλας ειναι σκερτσοζος και κουτοπονηρος.

Το Πλαισιο εχει τα καλυτερα σκουλικα.

Το Νου παλι εχει διπλοβαρδια.

Η Μπουτου την πεφτει στον Γιαννακη.

Η αγαπη μας θα ζει για παντα.
Φιλια.

To be honest ...

Δευτέρα 7 Αυγούστου 2006

Βασιλιάς στην κουζίνα - Ένα καλοκαιρινό απόβραδο

Είναι μια αληθινά τέλεια καλοκαιρινή μέρα.
Ο ήλιος καίει , φυσάει ένα ελαφρύ βοριαδάκι ίσα να σε δροσίζει όλη την μέρα που αφέθηκες να αργοψηθείς στην παραλία.
Έχεις πιει ήδη το λατρεμένο σου κρύο καφέ , έχεις τσιμπήσει και ένα σαντουιτσάκι από το beach bar όμως το στομάχι σου διαμαρτύρεται ήδη και αποζητά κανονικό φαγητό.
Σουβλάκια; Μάλλον δε λέει μες τη ζέστη
Πίτσα ; Οι πιτσαδόροι δεν έχουν ανάψει ακόμα ούτε τους φούρνους.
Λοιπόν άκου τι έχω να σου προτείνω αναλυτικά ως το τέλειο φινάλε μιας τέλειας καλοκαιρινής μέρας.
Είναι σχετικά απλό και πολύ, πολύ χορταστικό.
Σταματάς στο μανάβικο και ψωνίζεις τα παρακάτω
Ντομάτες – Πιπεριές – Μελιτζάνες – Κολοκυθάκια
Κρεμμύδια - Μαϊντανό
και ένα πεπονάκι
Αγγουράκια – Αυγουλάκια
Να υποθέσω ότι έχεις στο σπίτι φέτα ;

Αν είναι να περάσεις από σούπερ μάρκέτ πάρε και λίγη mozzarella, λίγο prosciuto , ρύζι για γεμιστά , σταφίδες και κουκουνάρια.

Πιθανώς τώρα να έχεις φρικάρει αλλά πίστεψε με θα μαγειρέψεις απόψε και θα τη βγάλεις καθαρή και για τις επόμενες μέρες.

Φτάνεις σπίτι και πραγματικά θα έτρωγες και εμένα αν με έβρισκες εμπρός σου.

Αμέσως άστα τα ψώνια κάτω βάλε το βαρύ τηγάνι στο μάτι ρίξε λίγο λαδάκι και σπάσε τρία αβγά , ψιλόκοψε και κανένα λαχανικό , λίγο τυράκι, κι η φέτα καλή είναι κι η μοτσαρέλα επίσης. Έτοιμη η ομελέτα ρουστικάνα.

Κόψε μια ντομάτα, λίγη φέτα, ρίγανη και καππαροφυλα, λαδάκι και μια σταγόνα ξύδι , δηλαδή μια παραδοσιακή χωριάτικη και να πριν το καταλάβεις χόρτασες και με γεμάτο το στομάχι, είσαι έτοιμος

α.να φτιάξεις το αγαπημένο σου πότο, εγώ θα έφτιαχνα ένα cosmopolitan ή τουλάχιστον άνοιξε μια μπύρα και στην συνέχεια
β. να μεγαλουργήσεις.
Λοιπόν έχουμε και λέμε
Για απόψε
Πεπόνι με προσιουτο
Τουρλού στο φούρνο
Και Παιδάκια στα κάρβούνα ή τουλάχιστον στο γκριλ

Και για αύριο
Σαλάτα ντάκος – φακή
Γεμιστά
Σορμπέ πεπόνι
αυριο , ακολουθούν αναλυτικά οι συνταγές ...

Απόψε, κάνε ντους, πάρε έναν υπνάκο, ονειρεψου τελεια φαγάκια, πιες δυο τρία ποτά ακόμη και βγες για χορό!

Κι αύριο θα’ ναι πάλι καλοκαίρι κι εσύ βασιλιάς στην κουζίνα σου…

to be continued ...

Σάββατο 29 Ιουλίου 2006

Βουρ στην δράση!



Και τώρα ανασήκωσε τα μανίκια, ανασκουμπώσου, και βουρ στην δράση!

Όσο μαγειρεύεις, κοίταξε συγχρόνως να καλοπερνάς.
Βάλε μουσική, δυνατά από το στέρεο να αντηχεί σε όλο το σπίτι και να φτάνει και στην κουζίνα, από το laptop απ’ όπου διαβάζεις και την συνταγή , από το ipod σου με ακουστικά ή και από το σταθερά κλασσικό ραδιοφωνάκι.

Αν είσαι οπτικός τύπος βαλε να παίζει η αγαπημένη σου ταινία ή σειρά ή τουλάχιστον τα καλύτερα σου video clip όλων των εποχών.

Βαλε άνετα ρούχα και ετοιμάσου να τα λερώσεις.
Προσοχή άνετα παπούτσια που δεν γλιστράνε , άφθονο χαρτί κουζίνας και παλιές πετσέτες.

Τσιγάρα, ποτό – κάθε είδους – επιβάλλονται. Και μην ψαρώνεις με κάτι μη μου άπτου τύπους που λένε «πίνω πάντα παλιό κόκκινο κρασί» , εσύ μπορεί να φτιάχνεσαι με σοκολατούχο γάλα από το μπουκάλι και πολύ καλά κάνεις!

Προσωπικά πίνω πάντα καφέ ή σαμπάνια ό,τι ώρα της ημέρας και να ‘ναι.

Το μόνο που ειλικρινά θεωρώ απαραίτητο είναι να πλένεις σχολαστικά και συχνά τα χέρια σου με ζεστό νερό και σαπούνι – είναι όπως το προφυλακτικό – είναι απολύτως απαραίτητο σε κάθε περίπτωση.

Υπάρχει πάντα η περίπτωση να θέλει να συμμετέχει στην διαδικασία κι άλλο άτομο, ή και άτομα. Ένας είναι ΟΚ αρκεί να του ξεκαθαρίσεις ό,τι αυτή είναι η κουζίνα σου και το παιχνίδι παίζεται με τους δικούς όρους.Άντε κι άλλος ένας ακόμα είναι ας πούμε μια χαρά.

Να θυμάσαι ότι στην κουζίνα δεν υπάρχει δημοκρατία.
Είναι πάντα ενός ανδρός αρχή και πάντα θα είναι βασίλειο του ενός.
Κάτι «να μαζευτούμε να μαγειρέψουμε» εγώ δεν τα καταλαβαίνω.

Διότι ως γνωστόν όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώσει.
Η λύση είναι να αναλάβει ο καθένας την συνταγή του ή τουλάχιστον μια συνταγή ανά ζεύγη.

Εγώ είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που έχω τον αγαπημένο μου sous chef μαζί μου. Επίσης έχω αποδεχθεί ότι μερικά πιάτα θα είναι πάντα οι σπεσιαλιτέ του. Ακόμα και μέσα στην κουζίνα μου.

Τέλος υπάρχει ένας άνθρωπος που όλα αυτά τα χρόνια – πολλά, πάνω από δεκαπέντε – έχει φάει αδιαμαρτύρητα και πάντα με εφηβικό ενθουσιασμό – όλα σχεδόν τα μαγειρέματα μου, αλμυρά και γλυκά, πικρά και ξινά, καλά και κακά, φρέσκα και κατεψυγμένα.

Είναι ο άνθρωπος που ξέρει να μαγειρεύει καλύτερα από μένα , πάντα όμως με ρωτά με συγκινητική ανασφάλεια και σεμνότητα να του πω την γνώμη μου. Αυτό το blog είναι εξαιρετικά αφιερωμένο λοιπόν.

Και τώρα είστε έτοιμοι να μαγειρέψουμε επιτέλους ;

Εν αρχη ειναι η Συνταγή !


Κατ’ αρχήν, ξεκινάς με μια συνταγή, από ένα περιοδικό, ή από ένα βιβλίο μαγειρικής σαν κι αυτό, που το φλέρταρες στο ράφι και το κουβάλησες σπίτι μισοχαρούμενος με την αμφιβολία αν «λέει τίποτε ή τσάμπα το φλερτ». – κάπως σαν να φέρνεις στο σπίτι ένα καινούριο πρόσωπο – σωστό ή λάθος το μέλλον θα δείξει.

Καλύτερα θα ήταν να την έχεις ποθήσει την συνταγή και να την έχεις αναζητήσει πυρετωδώς ή ακόμα καλύτερα να σε έχουν οδηγήσει οι περιστάσεις στην ανάγκη να την μαγειρέψεις.

Εμείς εδώ προτείνουμε συνταγές για κάθε περίσταση .

Έχω λοιπόν συγκεντρώσει συνταγές στην πλειονότητα τους απλές και εύκολες με εγγυημένη επιτυχία για φαγητά, γλυκά και αγαπημένα κοκτέιλ, που μπορείς να τις μαγειρέψεις
ένα βροχερό σαββατοκύριακο στο σπίτι ,
μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα που γυρνάς πεινασμένος από την θάλασσα και θέλεις γρήγορα κάτι δροσερό και χορταστικό,
για να ξελογιάσεις το αντικείμενο του πόθου σου ή
να χωρίσεις με συνοπτικές διαδικασίες από κάποιον που είναι ήδη αδιάφορος ,
για να αδυνατίσεις γρήγορα πριν από ένα πάρτι ή να ξεπεράσεις το hang over μετά τις γιορτές,
για να περάσεις ένα απόγευμα με φίλους βλέποντας τηλεόραση και παίζοντας παιχνίδια,
και βέβαια για τα Χριστούγεννα , το Πάσχα, τη σαρακοστή,
για να περιποιηθείς τον εαυτό σου με λιχουδιές
για να εντυπωσιάσεις κάποιον που είναι απαραίτητο να θαμπωθεί από τα ολοφάνερα ταλέντα σου

Σε κάθε περίσταση, για να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να χαρεί δημιουργώντας, να ανεβάσεις την αυτοπεποίθηση σου, να εκτονώσεις την ενέργεια σου, να μοιραστείς το έργο των χεριών σου με όσους αγαπάς ή ακόμα και με το σκύλο σου ή και τα πετεινά του ουρανού, που πίστεψε με θα χαρούν με οτιδήποτε έχεις την διάθεση να μοιραστείς μαζί τους.

Επιτέλους έχεις την συνταγή μπροστά σου τυπωμένη.
Εξοικειώσου μαζί της διάβασε την ξανά και ξανά, είναι αστείο αλλά εγώ πολλές φορές τις μαθαίνω απέξω – βέβαια εγώ διαβάζω και βιβλία μαγειρικής για να με πάρει ο ύπνος, δραστηριότητα την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Η συνταγή λοιπόν αναφέρει πρώτα τα υλικά. Αναζήτησε τα και αναγνώρισε τα.
Έπειτα αγόρασε τα και φέρτα σπίτι.

Αν η κατάσταση πιέζει, όλα αυτά θα γίνουν γρήγορα αφού το deadline υπάρχει και καραδοκεί.
Αν όχι διάλεξε εσύ την ώρα - αργά το βράδυ, νωρίς το πρωί – είναι σαν το σεξ κάθε ώρα είναι κατάλληλη.
Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι υποχρέωση, είναι χαρά, απόλαυση και πολυτέλεια. Να έχεις την συνταγή σου, υλικά, αναλυτικές οδηγίες, ποσότητες αναλογίες, εναλλακτικές λύσεις, σκεύη.
Πόσες φορές στην ζωή σου έχεις τόση πολύ βοήθεια για κάτι που θέλεις πολύ;
Μήπως στην πρώτη δημοτικού όταν πιεζόσουν να μάθεις την αλφαβήτα και την γραμματική ;
Όταν ήθελες απεγνωσμένα να σε φιλήσει ο πρώτος σου έρωτας;
Όταν χρειάστηκε να κερδίσεις τα πρώτα σου λεφτά;
Όταν έπρεπε να πεις το πρώτο μεγάλο όχι ή το πρώτο οριστικό αντίο;
Ή μήπως τα μωρά, οι γάμοι και οι κηδείες συνοδεύονται από οδηγίες χρήσεως;

Και σε αυτό ακριβώς το σημείο, καλέ μου αναγνώστη και υποψήφιε μάγειρα στάσου μια στιγμή και αναλογίσου.
Διάβασε το αργά και μετά φώναξε το δυνατά.

«Θέλω και μπορώ να κάνω κάτι πολύ καλό για μένα, για το κέφι μου και την χαρά μου και το χαβαλέ μου και την αγάπη μου.
Είμαι ο βασιλιάς της κουζίνας μου.»

Βασιλιάς στην Κουζίνα



Πώς να περάσετε καλά μαγειρεύοντας

Αυτό το blog αλλαζει προσανατολισμο και σκοπο: απο σήμερα θα γραφεται καθημερινά για να σας χαρίσει την ευτυχία των απλών πραγμάτων κι αφορμή του είναι η μαγειρική κι ό,τι την αγκαλιάζει: η γνώση του αντικειμένου, η πολυτέλεια του να έχεις τη δική σου κουζίνα όπου έχεις διαλέξει ένα-ένα τα αντικείμενα και τα σκευή ή να έχεις κληρονομήσει μια παλιά κουζίνα φορτωμένη με μυρωδιές σπιτικές και μαμαδίστικες ή να μοιράζεσαι μια κουζίνα κοινή με τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει να μοιράζεσαι τη ζωή σου, αυτό που κάνει την διαφορά είναι η απόφαση να κάνεις κάτι απλό, καθημερινά για τον εαυτό σου που σε χαλαρώνει, σε διασκεδάζει και σε κουράζει τόσο, όσο μετά να απολαμβάνεις δίπλα τον κόπο σου.

Εγώ σου προτείνω ανεπιφύλακτα αγαπημένε αναγνώστη να αρχίσεις να μαγειρεύεις, σχεδόν καθημερινά και σε κάθε περίσταση. Όχι γιατί επιβάλλεται για λόγους πρακτικούς ή υγείας. Απλώς και μόνο για την χαρά και την ευχαρίστηση της διαδικασίας.

Γιατί ευτυχώς στην μαγειρική η διαδικασία είναι απλή, άμεση κι επιπλέον μπορείς να την ελέγχεις από την αρχή μέχρι το τέλος.

Κι αν στο τέλος κάτι δεν πάει καλά, έχεις πάντα την ευκαιρία να το κάνεις από την αρχή, μαθαίνοντας από τα λάθη σου, καλέ μου αναγνώστη, κι αυτό ίσως είναι η μεγαλύτερη απόλαυση της μαγειρικής.

Κυριακή 11 Ιουνίου 2006

Μυθιστόρημα

Γ'
Μέμνησο λουτρών οις ενοσφίσθης

Ξύπνησα με το μαρμάρινο τούτο κεφάλι στα χέρια
που μου εξαντλεί τους αγκώνες και δεν ξέρω πού να
τ' ακουμπήσω.
Έπεφτε το όνειρο καθώς έβγαινα από το όνειρο
έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα είναι πολύ δύσκολο να
ξαναχωρίσει.

Κοιτάζω τα μάτια. Μήτε ανοιχτά μήτε κλειστά
μιλώ στο στόμα που όλο γυρεύει να μιλήσει
κρατώ τα μάγουλα που ξεπέρασαν το δέρμα.
Δεν έχω άλλη δύναμη

τα χέρια μου χάνουνται και με πλησιάζουν
ακρωτηριασμένα.

ΙΗ'

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι
μέσα από τα δάχτυλά μου
χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,
δεν έχω άλλη συντροφιά.
Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι
και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου.

ΚΓ'

Λίγο ακόμα
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει

λίγο ακόμα,
να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.
ΚΔ'

Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας, τα έργα της αγάπης.
Εκείνοι που κάποτε θα ζήσουν εδώ που τελειώνουμε
αν τύχει και μαυρίσει στη μνήμη τους το αίμα και ξεχειλίσει
ας μη μας ξεχάσουν, τις αδύναμες ψυχές μέσα στ' ασφοδίλια,
ας γυρίσουν προς το έρεβος τα κεφάλια των θυμάτων:

Εμείς που τίποτε δεν είχαμε θα τους διδάξουμε τη γαλήνη.


Δεκέμβρης 1933 - Δεκέμβρης 1934

"Μυθιστόρημα" του Γιώργου Σεφέρη
(από την έκδοση "Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα", Ίκαρος, 1989)

Τετάρτη 24 Μαΐου 2006

Καλοκαιρι...

Καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι
καρεκλάκια, πετονιές μέσ’ το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι
πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ’ αγέρι
καλοκαίρι
με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
την κοψιά μιας προτομής μέσ’ το παρτέρι
καλοκαίρι
μ’ ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

Καλοκαίρι
με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι
καλοκαίρι
καθρεφτάκια και μια θάλασσα που τρέμει
στο ταβάνι και τους γύψους μεσημέρι
καλοκαίρι
με τον κούκο μέσ’ τα πεύκα και στ’ αμπέλι
καλοκαίρι
στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι
με τη φέτα το καρπούζι στο ‘να χέρι
με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι
καλοκαίρι
λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι

Καλοκαίρι
του σκυμμένου θεριστή του τυφλοχέρη
καλοκαίρι
με βαριά μοτοσικλέτα μες τα σκέλη
τους φακούς του ανάβει μέρα μεσημέρι
καλοκαίρι
όλο πίσσα και κατράμι καλοκαίρι
καλοκαίρι
με τον ρόγχο του air condition μεσημέρι
φαλακροί μέσ’ τις σακούλες μας σαν γέροι
εκεινού με τ’ άσπρο κράνος που μας ξέρει
καλοκαίρι
μια οσμή νεκροθαλάμου, καλοκαίρι

Καλοκαίρι
στην αρχή σαν έγχρωμο έργο στην Ταγγέρη
αλλά εν τέλει
με του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι
την λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει
καλοκαίρι
στον χαμό του οδηγημένο και το ξέρει
καλοκαίρι
τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει
μια πλημμύρα των καρπών, στάρι και μέλι
στον σπασμό του το απόλυτο το αστέρι
καλοκαίρι
μες τα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει

Υ.Γ. Μια κατακοκκινη γρανιτα φραουλα, homemade παρακαλω, το πρωτο βερικοκο απο ενα δεντρακι φυτεμενο μολις το 2003, λιγες φλουδες στης κουζινας το μαχαιρι ...

Κυριακή 21 Μαΐου 2006

10 αληθειες και μια κρυφη ελπιδα!

To be honest guys and gals:

1. Η γραια αν και πολυ συγκινημενη δεν απεδωσε ουτε το 1/10 της ικανοτητας της πανω στην σκηνη
2. Την καταπιανε κυριολεκτικα οι Lordi που βγηκανε αμεσως μετα
3. Το τεκνακι της Ρωσιας εκανε ολα τα τσαλιμια και τα κουνηματα και τα ακκισματα και τσουπ προσγειωθηκε δευτερο . Το βλεπω να διαπρεπει στα Trash MTV Awards
4. Το αλλο τεκνακι της Αρμενιας τσουπ δεθηκε κι αυτο με τα κορδονια του μια χαρα μεσα στην δεκαδα
5. Παραδοσιακα κατι γελοιοι Λιθουανιας τυπου παντα καταφερνουν να τρουπωνουν στην δεκαδα πλασαρισμενοι μια χαρα.
6. Η Καρ-ι-ολα κραταει απο τις Βαλκυριες και δεν καταλαβαινει Χριστο. Με τις μπουταρες ηρθε και εκατσε μες την πενταδα, η μπουτου.
7. Μακαρι να ειχαμε στειλει κι εμεις μπουτουδικο/βυζουδικο κοριτσακι τυπου Χρυσπας ή Καλομοιρας.
8. Τουλαχιστον θα μπορουσαμε νε ειχαμε κι εμεις στειλει τραγουδι εντεχνο στα ελληνικα τυπου Βοσνια-Ερζεγοβινη
9. Ο Φωκας τα 'δωσε ολα αποψε και μπραβο του!
10. Τα κλιπακια που δειχνανε Ελλαδα ηταν συναρπαστικα . Λες, που ειναι αυτη η χωρα να παω να μεινω τωρα, μες τη θαλασσα και τον ηλιο, οπου ολοι ειτε πινουν ειτε τρωνε κανοντας βολτες και ηλιοθεραπεια

Ουφ! Τι ωραια θα ηταν να ειχαμε κερδισει και να ζητωκραυγαζαμε τωρα στην Ομονοια για το Αννουλινι...

P.S. Το Παπαριζακι εσκισε παλι αποψε!!!!! Κουκλαρα!!!!!!

Παρασκευή 19 Μαΐου 2006

10 things to be happy /to be sad about ...

SAD so SAD που:
1. Η Ανετ αποκλειστηκε... κλαψ! κι ηταν τοσο Beyonce αποψε ...
2. Δεν ειχε κουλες αποψε το MEGA ... μα που ηταν ο Φωτης κι η Μαρια; Παρηγορουσανε την Ανετ;
3. Η Καρολα παιζει μετα την δικια μας την γρια και απο οτι λεει ο ultimate Eurovisionistas Jean Timojean αυτο ειναι παρα ΠΑΡΑ πολυ κακο!!!!!!!!!
4. Εδειξε διαφημισεις οταν τραγουδησε ο Σακης... ( on second thought μαλλον ηταν καλυτερα ετσι για όλους μας
5.Χρειαζομαι αμεσα 3000 ευρω. Που θα τα βρω; All suggestions to be considered

HAPPY so HAPPY που:
1.Αυριο δηλαδη σημερα ειναι ηδη Παρασκευη officially my favorite day. Και ναι ειμαι totally ανεργη και μπορω να παω για μπανιο στις Αλυκες
2.Απο το παραθυρο μου μοσχομυριζει λουιζα μεντα,βασιλικος και αγιοκλημα
3.Το ψυγειο ειναι γεματο παγωτα
4.Εχω και παλι SKYPE και μπορω να μιλαω οσο θελω
5. Thank God το computerακι ειχε τα κεφια του και μπορεσα να τελειωσω αυτο το post!!!!

Πέμπτη 13 Απριλίου 2006

Ζωδια ...ή this used to be my playground



Κάποτε που ήμουν πολύ μικρή και αθώα παιδίσκη, με τις ξανθες μου μπούκλες και τα γαλαζια αθώα μου ματάκια, πιστευα ότι όλα είναι πολύ απλά.

Aρκεί να έβαζα τα μαγικά μου γοβάκια , το φιόγκο μου και το πουαντιγιέ φορεματακι μου και να πήγαινα στην αγορά. Εκει ό,τι τραβουσε η ψυχή ήταν σε αφθονία και εγώ δεν είχα παρά να απλώσω το χεράκι μου και να το αρπαξω.
Yes just like that! The whole world just used to be my playground!

Τι θα ήθελα σήμερα? ρωτουσα τον αγαπημενο μου εαυτό, καθε πρωί που ξυπνούσα.
Να με προσλάβουν στην καλύτερη και πλεον glamorous δουλεια!
ΥES, DONE! What know?
Ουου, τωρα βαρέθηκα.
Θελω ακόμα πιο γκλαμουρατη δουλεια. Θέλω σταρ , διεθνείς παρακαλώ και μαύρα γυαλιά μάσκα και business στις Κάννες και το Μάιο και τον Οκτωβριο και τον Απρίλιο!
ΥES, DONE! What know?
Enough is enough!Τώρα θέλω δική μου εταιρεία γιατι αρκετα ασχολήθηκα με τους άλλους, τώρα θα πραγματοποιήσω τα δικά μου σχέδια! ΥES, DONE! What know?

It's a Piece of Cake!
Τώρα εγώ που τα ξέρω όλα απο την κοιλιά της μαμάς , θέλω να αποδείξω σε όλους τους άλλους τους "χαζούς", ότι τίτποτε δεν έχουν αντιληφθεί και τώρα ΕΓΩ θα σας δείξω πως γινονται τα πράγματα να μάθετε και εσεις τίποτε απο αυτά που ξέρω εγώ , να ξεστραβωθείτε!


Μια μέρα όμως ξύπνησα και πάνε οι μπούκλες οι ξανθές, πάνε οι φιογκοι και τα πουαντιγιέ και πάνω απόλα πάει και η παιδική χαρά.

Τώρα έχω μείνει μόνη μου σε μια ωραία πίσω αυλή. Ωραία μεν, αυλή δε και μάλιστα η πίσω, αυτή από όπου δεν περνά και πολύς κόσμος...
Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της αυλής είναι ότι ευτυχώς μπόρεσα να πάρω μαζί μου τα χαρτια και τα μολύβια μου και να τα μουτζουρώνω όλη μέρα.


Α! και να ακούω που και που και τα ζώδια από την τηλεοραση της διπλανής ...
Τώρα λέει είναι ο Δίας στο Σκορπιό , λες να ...;
Βέβαια είναι και ο Κρόνος στο Λέοντα ...
Που να ξέρω κι εγώ, μικρό παιδί ...

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2006

...μ'αυτήν την αγάπη...














Αν είμαστε έτσι καλά
μ' αυτή την αγάπη
που πότε σωπαίνει
και πότε μιλά
Μπορούμε να μπούμε
σε πλοία και τρένα
να δούμε πολλά ή κανένα

Αν είμαστε έτσι γεροί
και νιώθουμε ωραία
που είπαμε όχι σε τόσα μπορεί
Υπάρχει ένας χρόνος
στ' αλήθεια μεγάλος
να ζει για τον έναν ο άλλος

Αν είμαστε έτσι ζεστά
και κάνουμε αστεία
στη μέση του δρόμου
στον κόσμο μπροστά
Δεν ξέρω τι άλλο
μπορούσα να ελπίζω
θα χάσω είχα πει μα κερδίζω

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2006

Off the cliff ...

I'm gonna tell you this one time,
Jack fuckin' Twist, an' I ain't foolin'.
What I don't know - all them things I don't know -
could get you killed if I come to know them. I mean it.
Yeah well try this one,
and I'll say it just once!
Go ahead!
Tell you what,
we coulda had a good life together!
Fuckin' real good life!
Had us a place of our own.
But you didn't want it, Ennis!
So what we got now is Brokeback Mountain!
Everything's built on that!
That's all we got, boy, fuckin' all.
So I hope you know that,
even if you don't never know the rest!
You count the damn few times
we have been together in nearly twenty years
and you measure the short fucking leash
you keep me on - and then you ask me
about Mexico and tell me you'll kill me
for needing somethin' I don't hardly never get.
You have no idea how bad it gets!
I'm not you...
I can't make it
on a coupla high-altitude fucks
once or twice a year!
You are too much for me Ennis,
you sonofawhoreson bitch!
I wish I knew how to quit you.
[crying]
Well, why don't you?
Why don't you just let me be?
It's because of you
that I'm like this!
I ain't got nothing...
I ain't nowhere...
Get the fuck off me!
I can't stand
being like this no more, Jack.


So they said.Then they took their clothes off and they jumped off the cliff.


Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2006

One of these days...


One of these days , I'll just put me green python wedges on and I will just disappear. I'll escape my life to a more exciting one in Buenos Aires.
Yesterday I drove to the airport...
One of these day, I just might fly away...

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2006

Αδεια μου αγκαλια



Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβει

και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς

Σκυφτός εγώ, γονατιστός,

θα του ζητούσα

να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς

Μη σε φέρει, μη σε στείλει

μη σ’ αγγίξει τόσο δα

και επιτέλους αν σε στείλει

να σε στείλει εδώ ξανά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !

Άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !

Άδεια μου αγκαλιά

Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν

μόλις σε ιδώ κοντεύουν να επαληθευτούν

Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα

με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν

Να σου φέγγουν να βαδίζεις

εν χαρίτι ομορφιάς

σαν Χριστός πάνω απ’ τη λίμνη

και σε μένα να γυρνάς

Βαμμένος είμαι στην αγάπη

έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ

Πιστεύω σ' ένα μονοπάτι

που θα 'μαστε μαζί

Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες

στα μονοπάτια στα βουνά

κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει

κάθε στιγμή παντοτινά

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ

Ακούστε
την ιστορία του Κεμάλ,
ενος νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πίκρες οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ,
αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2006

Εγω για σενα ... (πολλα χρονια πριν)

Του πόθου τ’ αγρίμι δεν τρώει, δεν πίνει
δεν ξαποσταίνει.
Πεινάει για σένα, διψάει για μένα
και περιμένει.

Σε θέλω στο πλευρό μου
ακοίμητο φρουρό μου
με το φιλί με το σπαθί,
το δράκο να σκοτώσεις
και να ‘ρθεις να με σώσεις
απ’ τη ζωή μου την κλειστή
.

Τι δε θα ‘δινα
το γύρο του κορμιού σου

να ξανάκανα
κι ας χανόμουνα στη λάβα την καυτή και στα παγόβουνα.
Αν μ’ αγαπάς, μη μου το πείς
αφού το ξέρω τρεις φορές

θα μ’ αρνηθείς.


Τι δε θα ‘δινα
το γύρο του κορμιού σου να ξανάκανα
κι ας πνιγόμουνα στο κύμα που μαζί σου δροσιζόμουνα.


Αν μ’ αγαπάς να μου το λές
κι εγώ για σένα θα πατήσω
και τις δέκα εντολές.

Στη νύχτα του κόσμου
το χέρι σου δωσ’ μου,
παρηγοριά μου,
το δρόμο να βρούμε, τον τρόπο να ζούμε,
ανηφοριά μου.

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2006

Real love ....

Come on hold my hand,
I wanna contact the living.
Not sure I understand,
This role I’ve been given.

I sit and talk to god
And he just laughs at my plans,
My head speaks a language, I don’t understand.



I just wanna feel real love,
Feel the home that I live in.
’cause I got too much life,
Running through my veins, going to waste.

I don’t wanna die,
But I ain’t keen on living either.
Before I fall in love,
I’m preparing to leave her.
I scare myself to death,
That’s why I keep on running.
Before I’ve arrived, I can see myself coming.

I just wanna feel real love,
Feel the home that I live in.
’cause I got too much life,
Running through my veins, going to waste.

And I need to feel, real love
And a life ever after.
I cannot get enough.

I just wanna feel real love,
Feel the home that I live in,
I got too much love,
Running through my veins, going to waste.

I just wanna feel real love,
In a life ever after
There’s a hole in my soul,
You can see it in my face, it’s a real big place.

Come and hold my hand,
I wanna contact the living,
Not sure I understand,
This role I’ve been given

Not sure I understand.

Σ'αγαπώ...

Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε
στην κουπαστή.

Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί.

Είναι μια νύχτα
μια τρελή βραδιά
που λάμπουν τ’ άστρα
λάμπει κι η καρδιά
και κάπου απέναντι
είναι το νησί
που ‘χει κοράλλια
κι η αμμουδιά χρυσή
κι αυτό τ’ αγέρι – πως
και φέρνει σήμερα
μια τέτοια χιμαίρα
ξανά στο φως.

Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε
στην κουπαστή.
Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί
και τι μας νοιάζει πια
αφού η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ’ όνειρο,
τρελά φιλιά.

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2006

02-02
















Ancora un po' di pazienza ...
amore

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2006

Βrownie με wheaped cream


Τελικα ενα κομματι brownie με wheaped cream μπορει να αλλαξει ολοκληρη κοσμοθεωρια.
Comfort food, λιωμενη σοκολατα, γλυκια κρεμα ενα τραγουδι που ξαφνικα το ακους συνεχεια απο τελειως απιθανες πηγες, δυο φιλια και μια βολτα , κι ολα αλλαζουν.
Αυριο πρωι θα πλυθω , θα ντυθω και θα συγυριστω, θα παω στο γραφειο και θα ξεκινησω επιτελους.
Ο Νανακος θα ερθει να με βρει θα μου χαμογελασει κι ολα θα ειναι a handfull away.
Μετα θα τηλεφωνησουμε στον story teller κι ολοι μαζι θα παμε να παρουμε πρωινο στον Πλουτωνα.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2006

Θαμμενη στο χιονι

Σαν ανθρωπος δεν εχω και μεγαλη υπομονη. Παλιοτερα δε, ελειπε εντελως η λεξη απο το λεξιλογιο. Επιμονη ναι, απο υπομονη τιποτε.
Και τα τελευταια χρονια το γαμοσυμπαν εχει αποφασισει να μου την μαθει την κωλολεξη ΥΠΟΜΟΝΗ.
Κι εκει που ολα εξελισσονταν με -κυριολεκτικα- κινηματογραφικα καταιγιστικο ρυθμο τυπου Tarantino, εδω και λιγο καιρο με εχει κυριολεκτικα καταπιει ο Αγγελοπουλος (oh God φρικτο cliche - δε γαμιεται και το κλισε)
Ετσι ολα καπου κωλωνουν.
Εταιρεια αγοραζει το σεναριο μου, με πληρωνει και μετα αποφασιζει να αλλαξει αντικειμενο και να μην κανει πια παραγωγες.
Θεατρικος επιχειρηματιας αποφασιζει οτι το θεατρικο μου του αρεσει και μετα μαλωνει με τους συνεταιρους του και σταματαει τις παραγωγες.
Τεραστια πολυεθνικη με κανει θεα και μου ανακοινωνει οτι θελει να κανει ταινιες δυο σεναρια μου. Επειγονται! Μιλαμε για back to back παραγωγη και των δυο μεσα στους επομενους μηνες. Μιλαμε οτι ο Στεφανος ηδη γραφει μουσικη, μιλαμε οτι το marketing campaign ειναι ηδη ετοιμο, μιλαμε οτι μου στελνουν το συμβολαιο σε ΔΥΟ μερες.
Στο ποσο , η αμοιβη μου ειναι 500 ευρω , ναι 500 οχι δεν εχουν κανει λαθος τα μηδενικα. Ναι τοσα μονο μπορουν να δωσουν γιατι δεν ευκολυνονται. Οχι δεν θα ευκολυνονται ΠΟΤΕ ουτε οταν η ταινια θα εχει κανει 1,5 εκατομυριο εισιτηρια, ουτε οταν θα με εχουν απαγαγει εξωγηινοι.ΠΟΤΕ!
Υψηλοβαθμο στελεχος ιδιωτικου καναλιου καιγεται για σεναριο τηλεοπτικο, δηλαδη εχει παρει φωτια her skinny ass και πρεπει το σεναριο να ειναι εκει εχθες. Και μετα σιωπη. Η απολυτη σιωπη. Νεκρικη σιωπη!(προσφατα εμαθα οτι πιασαν οι καταρες μου και τελει υπο παραιτηση)
Τεραστια διαφημιστικη εταιρια θελει να χρηματοδοτησει σεναριο μου με τον μοναδικο ελληνα σταρ σε πολυ πιασαρικο ρολο - θεα να τον λατρεψουν οι φαν. Το σεναριο φτανει στα χερια του. Και ο σταρ εχει αποφασισει μολις την προηγουμενη μερα να κανει στροφη στην καριερα του ( - ποια εισαι μωρη κουλη που κανεις στροφες? η γραμμη Ερυθρος - Πατησια? ηλιθια ε ηλιθια)
Η ΕΡΤ εγκρινει κατ ' αρχην ταινια μικρου μηκους μιουζικαλ. Ναι μιουζικαλ. Γιατι εγω τετοιες καταβολες εχω, Hello Dolly kai Norma Desmond, αυτα ξερω αυτα κατεβαζει η κουτρα μου. Και ναι το εγκρινουν, αυτο ειναι το περιεργο. Το αναμενομενο ηταν που το ξανασκεφτηκαν και το παγωσαν προς το παρον.
Εγω εν τω μεταξυ εχω βρει πολυ ταλαντουχο και συναμα μια χαρα καλιαρντο συνθετη- ταμαμ για λαικο μιουζικαλ. Του στελνω το σεναριακι και του ζητω να χρησιμοποιησω ηδη γραμμενες μουσικες του κι μου απανταει ΓΡΑΠΤΩΣ πως οχι δεν μου δινει την αδεια γιατι τι πραγματα ειναι αυτα τα μιουζικαλ, φτηνιαρικα και χυδαια σαν επιθεωρηση με τον Ψαλτη.ΟΧΙ λοιπον μου απαγορευει να χρησιμοποιησω την μουσικη του. Χτες διαβαζω οτι γραφει μουσικη για ενα κινηματογραφικο μιουζικαλ που τωρα γυριζει ο Παναγιωτοπουλος.
Κι εγω τι να πω?
ΥΠΟΜΟΝΗ, ναι υπομονη , καποιο γαμημενο φενγκ σουι ειναι τελειως αναποδο. Ο καναπες? Η λεκανη της τουαλετας? Το πιατακι του σκυλου? Οι σερβιετες μου? Τα κορσεδακια του Σου? Κατι ειναι στραβο και συμβαινουν σε μενα ολα τα κουλα.
Και ολα τα παραπανω ειναι αληθεια μπορει να σας το βεβαιωσει και αυτος ο αθλιος ο χοντρος - ξυπολητος-ιδρωμενος που λεει κι ο Bruce, ο λατρεμενος μου Νανακος που καθε φορα που ξεσπαει η κολαση, ριχνει κατι προχειρο απανω του, αφηνει τον Λενυ στο ελεος της γιαγιας, παιρνει το τρενο και ερχεται για το μνημοσυνο ενος ακομα σχεδιου που ναυαγησε την τελευταια στιγμη απο απροσδοκητη αιτια.
Τα λεω ολα αυτα στην therapist (την οποια επισκεπτομαι 8 ολοκληρα χρονια - γαμω την θεραπεια μου, γαμω). Και τι μου απανταει η κουλεμανσον-σανσον? Πως ειναι η ερωτικη σου σχεση με τον καλο σου? Τι της απαντας της καριολας? Μ'ακους κυρα μου τι σου λεω? η τσαμπα σε πληρωνω? Γιατι εγω ειμαι απολυτως βεβαια οτι οταν δεν εχει τι να πει η καριολα καταφευγει στις ερωτησεις φετιχ: πως τα πας με την μανα σου - και πως τα πας με τον γκομενο.
Γι'αυτο κι εγω λοιπον ειπα fuck them all και την πηρα την μεγαλη αποφαση να πιασω τον ταυρο απο τα κερατα και να την κανω εγω την παραγωγη της γαμωταινιας. Γιατι ο Ρενος ειναι καλυτερος? ( ε οπως και να το κανεις ειναι definetely πιο ψηλος απο εμενα το κοντοχοντρο τσουπωτο, ισως και πιο κωλοπετσωμα) κατα τα αλλα θεα και γω. Εκανα τα χαρτια της αγαπης μου στην εφορια και τωρα ειναι Α.Ν. Θεατρικες- τηλεοπτικες - κινηματρογραφικες παραγωγες, διορισα τον Νανακο p.a. to the producer εβαλα και την Νατασα να τρεχει που ετσι κι αλλιως το'χει στο DNA της και ξεκινησα.
Την επομενη μερα , το χιονι μας εθαψε . Κυριολεκτικα, γυρω -γυρω εχει ενα μετρο χιονι και δεν μπορυμε να παμε πουθενα.
Και απο τοτε πανω απο 48 ωρες χιονιζει ασταματητα. Α Σ Τ Α Μ Α Τ Η Τ Α!

Α! μολις κοπηκε και το ρευμα, δηλαδη η ζεστη το νερο και το τηεφωνο και η μπαταρια του laptop αντεχει δεν αντεχει καμια ωρα ...
Τι να πω κι εγω...
Υπομονη

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2006