Πέμπτη 23 Ιουνίου 2005

Τεμπελια

Πολυ τεμπελα ομως
Απολυτως τιποτε
πουθενα
Κανεις
Κανείς και κάνεις τιποτε ολη μερα - μερα μπαινει - μερα βγαινει
Nul - nothing nulla
Κινημα για το μηδενισμο?
Ισως
Μπλογκ μεγειρικης
Αποκλειεται πολυς κοπος
Σαλβαδορ στη Λουτσα
Ο Τραιανος Δελλας συναντα το πεπρωμενο του
Περσινα ξινα σταφυλια και διηγωντας τα να κλαις
Νισυρος
Αχ νισυρος!!
Τσιπουρινο και θαλασσα μαυρη
Στη θαλασσα αδερφες μου, στη θαλασσα
Κι αν δεν ευκολυνεσαι αδερφη μου - ξερεις εσυ στην πισινα
κατα προτιμηση τη βραστη 37 βαθιμοι Κελσιου
Παω ταξιδι
Φευγω ειναι σιγουρο
Ετοιμαζω τη μικρη τη Λ.Β. ναι τη μαυρη και τσουπ στο πλοιο στο Βασιλη για ειδικες ασκησεις κατω απο την μπαρα
Αρες μπαρες κουλαμπαρες στην μ-Παρο, με ενα σ-μπαρα δυο τριγωνια
Ξεμπαριαστηκα και ξεποδαριαστηκα
ευτυχως που καταληξαμε στην μ-παραλια και παραγγειλαμε στον μπαραμαν δυο μ-ποτα
Α τωρα που το θυμηθηκα τα μποτακια 7 φορες ασκησεις στην μπαρα
Αμαν πια το βαρεθηκα, το μπουχτισα
Παω να παιξω bejeweled!

Σάββατο 11 Ιουνίου 2005

Διαλογος μεταξυ φιλων

Ευτχως που μου τηλεφωνησες
Παλι γκρινιαζεις
Δε γκρινιαζω απλως απογοητευομαι
Να σου πω δε θα σου δινω κι αναφορα
Οχι βεβαια, εγω ομως πρεπει να σου δινω αναφορα γιατι αν δεν το κανω εισπραττω μουτρα και σκατα και εχεις να με παρεις απο χθες και κατι συμβαινει και μπλα μπλα μπλα μπαρμπουτσαλα
Μα τι λες τωρα
Λεω αυτο που εγινε την περασμενη βδομαδα που δεν μου εφταναν τα προβληματα μου
ειχα και την υστερια στο τηλεφωνο.
Βεβαια δεν ξερω γιατι καθομαι και σου παραπονιεμαι αφου το εχεις πει ξεκαθαρα θα το κλεισω το κινητο και θα βουτηχτω στο νερο
Πολυ σωστα
ΟΚ παρε με τοτε οταν ξεβουτηχτεις
Ουφ!
Επισης μη με παρεις να μου πεις ειμαι χαλια κλπ
Γιατι ?
γιατι εγω το παιρνω σοβαρα και μετα εσυ το ξεχνας γιατι βεβαια δεν το εννοεις κι εγω ανησυχω μηπως επαθες κατι και εσυ εχεις εξαφανιστει
Αμαν πια με την γκρινια σου
Ειλικρινα σκεφτομαι να σταματησω τα τηλεφωνηματα προς ολους περα απο τα 3 λεπτα
Και οικονομια θα κανω και το σημαντικοτερο αν θελω να μιλησω σε καποιον θα μιλαμε face to face.
Αν θελεις λοιπον να μου κατι παρε με να κλεισουμε ραντεβου να τα πουμε απο κοντα
Ναι οποτε μπορεις θα τα πουμε απο κοντα.

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2005

Στον κοσμο του Cole Porter

Στον κοσμο του Cole Porter τα δραματα ειναι αληθινα δραματα, σχεδον τραγωδιες, ολα ομως με δυο τρεις μαγικες νοτες απο ενα ασπρο πιανο με ουρα, δυο ματιες κι ενα φιλι στο σεληνοφωτο, τα μαγια λυνονται και τα δραματα μετατρεπονται σε ρομαντικες κομεντι ενιοτε δε, και σε αληθινες κωμωδιες.
Στο κεφαλι μου τα δραματα μετατρεπονται σε εξοντωτικα πιντερικα εργα οπου οι διαλογοι συνεχιζονται για παντα στον αιωνα τον απαντα και νυν και αει και εις τους αιωνες των αιωνων αμην.
Ετσι παθαινω υπερκοπωση χωρις να κανω απολυτως τιποτε.
Ετσι ειμαι εγω πτωμα στην κουραση απο τους ατερμονους εσωτερικους διαλογους.
Η ψυχοθεραπεια ειναι η αληθεια δεν βοηθησε και πολυ.
Τι να σου κανει ενα πενηνταλεπτο την εβδομαδα οταν μεσα σου διαδραματιζεται ολοκληρος ο Θηβαικος κυκλος και μαλιστα χωρις διαλειμμα καθημερινα.
Τωρα δοκιμαζω το group therapy.
Σαν να πηγαινω μια φορα την εβδομαδα να παιξω bridge.
Μονο που εγω δεν ξερω bridge, ουτε καν μπιριμπα δηλαδη, πολλα νουμερα, πολλα χαρτια πολλη φασαρια για τι;
Για λιγους ποντους.
Ευχαριστω δεν θα παρω.
Προτιμω να αρχισω blogging.
Θα τα γραφω και ελπιζω καποια στιγμη να ακουστουν απο τα βαθος εκεινες οι γαμονοτες απο το ασπρο πιανο με την ουρα, το σεληνοφως να χαραξει τον ασημι του διαδρομο και εμεις με ενα μαρτινι στο χερι να πνιγουμε στα φιλια.